Όταν ήρθε κι ο τελευταίος συνεργός κλείδωσαν οι πόρτες, μαζεύτηκαν οι καφέδες στο νεροχύτη και άνοιξαν χώρο. Κλείσαν τη μουσική, κλείσαν και τα παράθυρα να μην ενοχλούνται από τα αεροπλάνα που έρχονταν και φεύγαν ασταμάτητα από το αεροδρόμιο Funchal, στην αρχή μιας ακόμη high season για τη Μαδέρα.
Ήταν πολλοί.
Πήρε ο καθένας από ένα laptop στα πόδια και αρχίσαν να μοιράζουν τα σχόλια και τις χώρες. Ο καθένας είχε αναλάβει τα blogs ενός μικρού κράτους ή μιας πολιτείας, κάποιοι ασχολούνταν με τα email και οι τρεις αρχηγοί οργάνωναν την επιχείρηση της ερχόμενης εβδομάδας.
Οι ψυχολόγοι δούλευαν με βάρδιες.
Από μέρα σε μέρα περίμεναν τα καινούρια λεξικά, παραγγελία από Λονδίνο με αραβικά, ινδικά και καντονέζικα. Δεν έμενε πολύς χρόνος ακόμα για να τελειώσουν τη δουλειά τους.
Αρκετοί στόχοι είχαν εντοπιστεί και ήταν θέμα χρόνου να τους προσεγγίσουν οι "a.vi.an.to.", το παρακλάδι της ομάδας με τους ειδικούς διαφωτιστές και στρατολόγους με δικό τους όνομα: Anarchic VIcarious ANtifouling TOrches.
Οι στόχοι:
Οι πιο πολλοί από τους διανοούμενους χρήστες ιστολογίων και πιθανοί θιασώτες και ακόλουθοι του έργου των DdSs εντοπίζονταν στη Νότια Ευρώπη, κάποιοι στη Σκανδιναβία και ένας σωρός στις ΗΠΑ. Έμενε να ανακαλυφθούν δεσμοί και στην αχανή Ασία, που θα ήταν εξαιρετικά σημαντικοί. Αυτός ήταν ο λόγος της καθυστέρησης. Υπήρχαν επίσης και Άραβες που θα μπορούσαν να συνδεθούν με το δόγμα αλλά ο "κρίκος" δεν τους εμπιστεύοταν για τέτοια δουλειά γιατί δεν μπορούσε κανείς να βασιστεί σε τόσο βαθιά θρησκευόμενους ανθρώπους.
Το project DdSs πήγαινε ομαλά.
Ο Raul που ήταν η ψυχή της ομάδας, θυμόταν το χωριό που μεγάλωσε στα σύνορα με την Ισπανία. Ο ιερέας τους τότε, κρυφά τιμωρούσε τους κλέφτες και τους απατεώνες χωρίς κανείς να καταλάβει τίποτα. Μόνο ο αυτός είχε δει κάποτε τον πατέρα David Santos να δέρνει έναν κλεφτοκοτά, μέσα στη νύχτα. Οι τιμωρημένοι χωριάτες κρατούσαν το στόμα τους κλειστό φοβούμενοι την οργή του Θεού, καθώς ο πατέρας David, μετά το βασανιστήριο, τους έπειθε για το θείο καθήκον του. Ο Raul θαύμασε το θάρρος του παπά και δεν το μαρτύρησε πουθενά. Κι ο θεόσταλτος ραββίνος το εκτίμησε πολύ. Έμεινε μέσα στον πιτσιρίκο θαυμαστή η ύπαρξη του ιερέα τιμωρού, από το μυστηριώδη θάνατό του λίγα χρόνια μετά, μέχρι τώρα, που ο ίδιος μάχονταν με αυτό το όνομα για σημαία.
.................................
Μήνες αργότερα οι στόχοι που διάλεξαν να ακολουθήσουν τους Santos μεταφέρθηκαν μυστικά στη Μαδέρα και ξεκίνησε η στρατολόγησή τους. Όσοι αρνήθηκαν στους ειδικούς της avianto απλά εξαφανίστηκαν χωρίς ίχνη. Χωρίς οίκτο. Κανείς δεν τους είπε ότι δεν μπορούσαν να αρνηθούν, απλά τους εξαφάνισαν.
Ο καιρός πλησίαζε, τα Dd έρχονταν όλο και πιο κοντά στα Ss για την τελική ένωση.
Οι Dread και οι Sinisters ετοιμάζονταν μέρα με τη μέρα για τη μεγάλη κηδεία του καπιταλισμού, των πολυεθνικών και των πολέμων.
