Κουνάει απόψε η "Κλειώ" λιγάκι. Η Morgana σίγουρα θα πιστεύει ότι αυτό το "Κλειώ", είναι καμουφλαρισμένη κλειτωρίδα! Σα να έχει διπλώσει η λέξη πάνω στα γράμματα τ-ρίδα κι έχει "ω" αντί για "ο", γιατί το ωμέγα το μικρό είναι πιο καυλιάρικο, μοιάζει με κωλαράκι!
Κάποιος ψιλογκρινιάζει...μα δες! Ήρθαν οι μπύρες.
Atg εσύ ήθελες amaretto με λεμόνι...
Nosy εσύ; Amstel ε; Σταθερές αξίες...
Πέφτει και το δικό μου λεμόνι μέσα στην μπύρα μου, αφρός στο μπουκάλι και αφρός στην προπέλα καθώς η "Κλειώ" λύνει τους κάβους της.
Ποιός είχε πει παλιά ότι της πρέπει το καράβι αυτής της πόλης;
Είναι πολύ όμορφη από 'δω για να θυμάμαι ονόματα συγγραφέων τώρα.
Η "Sofia" έχει αράξει βδομάδες στα ανοιχτά του Θερμαϊκού και είναι γεμάτη containers. Έχει φώτα παντού, λες κι οι κοτσιδιάριδες ναυτικοί της έχουν κάθε βράδυ πάρτυ στην πρύμη. Περνάμε ξυστά. Το κόκκινο νύχι που ανήκει στη Maria_Adouaneta δείχνει μια τη "Sofia" και μια την Ιαπωνία.
Λες λοιπόν κάποτε, Adouaneta;
Στην παραλία, κοντά στο άγαλμα του στρατηλάτη φαίνεται από μακριά o Aggelos Nastwo Nizama, να έχει παρκάρει την κόκκινη ποδηλατάρα που του έφερε το αδερφάκι του ο Στομάχης απ' τη Γερμανία και πίνει καθιστός με παρέα. Που και που το καβαλάει και λίγο.
Όταν είπαμε να φύγουμε η "Κλειω" η αλανιάρα πρόλαβε και ξαναέλυσε σα να μας ήθελε κι άλλο πάνω της.
Ή γιατι μας γουστάρει ή γιατί θέλει να μας πάρει κι άλλα λεφτά!
Όμως ο μυστηριώδης πειρατής που κάθεται στο τιμόνι, μας έφερε πάλι ξυστά απ' τη "Sofia", από την άλλη μεριά αυτή τη φορά. Ναι! Έχουν πάρτυ εκεί τελικά!
Δένει ξανά στο Μεγαλέξανδρο και φεύγουμε.
Μας γύρισε πίσω ο πιο χαζός ταξιτζής από τότε που εφευρέθηκε το ταξί...ξί...ξί..
ωωωωω.....
...ιδού πώς μπορεί μια βραδιά μιας εποχής με ελάχιστες μυρωδιές,
να γίνει ποιηματάκι που το ζεις!
Κάποιος ψιλογκρινιάζει...μα δες! Ήρθαν οι μπύρες.
Atg εσύ ήθελες amaretto με λεμόνι...
Nosy εσύ; Amstel ε; Σταθερές αξίες...
Πέφτει και το δικό μου λεμόνι μέσα στην μπύρα μου, αφρός στο μπουκάλι και αφρός στην προπέλα καθώς η "Κλειώ" λύνει τους κάβους της.
Ποιός είχε πει παλιά ότι της πρέπει το καράβι αυτής της πόλης;
Είναι πολύ όμορφη από 'δω για να θυμάμαι ονόματα συγγραφέων τώρα.
Η "Sofia" έχει αράξει βδομάδες στα ανοιχτά του Θερμαϊκού και είναι γεμάτη containers. Έχει φώτα παντού, λες κι οι κοτσιδιάριδες ναυτικοί της έχουν κάθε βράδυ πάρτυ στην πρύμη. Περνάμε ξυστά. Το κόκκινο νύχι που ανήκει στη Maria_Adouaneta δείχνει μια τη "Sofia" και μια την Ιαπωνία.
Λες λοιπόν κάποτε, Adouaneta;
Στην παραλία, κοντά στο άγαλμα του στρατηλάτη φαίνεται από μακριά o Aggelos Nastwo Nizama, να έχει παρκάρει την κόκκινη ποδηλατάρα που του έφερε το αδερφάκι του ο Στομάχης απ' τη Γερμανία και πίνει καθιστός με παρέα. Που και που το καβαλάει και λίγο.
Όταν είπαμε να φύγουμε η "Κλειω" η αλανιάρα πρόλαβε και ξαναέλυσε σα να μας ήθελε κι άλλο πάνω της.
Ή γιατι μας γουστάρει ή γιατί θέλει να μας πάρει κι άλλα λεφτά!
Όμως ο μυστηριώδης πειρατής που κάθεται στο τιμόνι, μας έφερε πάλι ξυστά απ' τη "Sofia", από την άλλη μεριά αυτή τη φορά. Ναι! Έχουν πάρτυ εκεί τελικά!
Δένει ξανά στο Μεγαλέξανδρο και φεύγουμε.
Μας γύρισε πίσω ο πιο χαζός ταξιτζής από τότε που εφευρέθηκε το ταξί...ξί...ξί..
ωωωωω.....
...ιδού πώς μπορεί μια βραδιά μιας εποχής με ελάχιστες μυρωδιές,
να γίνει ποιηματάκι που το ζεις!
Ο πίνακας είναι δημιουργία του ζωγράφου Γιάννη Σταύρου
