Η πόλη είναι σε πολλά σημεία ένα έργο τέχνης 
Μια από τις γέφυρες που ενώνει δυο από τα πολλά κτίρια της ΝΟΚΙΑ
Λοιπόν αποφάσισα να συμμαζέψω τις τελευταίες μέρες σε ένα ποστ όχι τίποτα άλλο (απαντώντας εκτενέστερα και σε κόμμεντ της Bliss στο προηγούμενο ποστ), αλλά η γαμημένη η ίωση δεν έλεγε να ξεκολλήσει από πάνω μου. Έτσι την Τετάρτη βγήκα μόνο για να πάρω κάτι να φάω αφού το να πάω μέχρι τη ΝΟΚΙΑ ήταν ακατόρθωτο με 38,κάτι πυρετό. Έτσι ακολουθώντας τις οδηγίες του Κ. έψαχνα να βρω τη φοβερη πιτσαρία με το όνομα "Pescara" όμως κάπου έκανα λάθος και τελικά βρέθηκα πολύ μακριά. Περπάτησα αρκετή ώρα μέχρι που βρήκα κάτι τέλος πάντων να πάρω μαζί μου.
Αφήνοντας πίσω την Τετάρτη που δεν είχε κάτι πιο αξιοσημείωτο από αυτό, ξεκινάμε την περιγραφή της Πέμπτης....Η Πέμπτη ξεκίνησε αισιόδοξα, με πρωινές μετρήσεις που έδειχναν φυσιολογικές για την εποχή θερμοκρασίες που με έκαναν να πιστέψω ότι είχα τελικά αναρρώσει. Ο Κ. με ξυπνησε στις 12 με το τηλεφώνημά του και πήρα το ποδήλατο να πάω μια βόλτα. Έβρεχε γι'αυτό φόρεσα το αδιάβροχό μου αλλά δεν ήταν αρκετό για να γλιτώσει και τα μπουτάκια μου από το βρέξιμο (ελπίζω να μην το διαβάσει η μάνα μου αυτό...). Ο Κ. έιχε πάρει κατά λάθος τα κλειδιά μου μαζί του οπότε για να γλιτώσω απ' τη βροχή έπρεπε να τον περιμένω να γυρίσει απ'τη δουλειά. Μπορούσα να καθίσω σε κανένα μαγαζί για φαγητό αλλά έπρεπε να έχω οπτική επαφή με το ποδήλατο γιατί δεν είχαμε βρει την αλυσίδα και υπήρχε φόβος να μας το ψειρίσουν....Τελικά κάθισα σε ένα γωνιακό φαστφουντάδικο - λυώμενο με το όνομα "Dansk Oase" και ήταν πράγματι για μένα Όαση μέσα στη βροχή και το κρύο. Επιπλέον μπορούσα να αφήσω το ποδήλατο ακριβώς μπροστά μου (φοβερό κριτήριο για την επιλογή μαγαζιού για φαγητό....δε νομίζεις;). Και μετά ήπια καφέ σε ένα cafe που το είχαν κάτι Μαροκινοί, για τον ίδιο ακριβώς λόγο, ο capuccino που πήρα λίγο θύμιζε το θρυλικό καφέ των μοναχών Καπουκίνων αλλά εν πάση περιπτώσει ήταν καλός και ζεστός και θα περνούσε η ώρα μέχρι ο kevlarbrain να ερχόταν σπίτι με τα κλειδιά.
Όλα τα λεφτά ήταν το βράδυ που πήγαμε στην Christiania*
Περνάς την κεντρική πύλη της και βρίσκεσαι μακριά από την Κοπεγχάγη, είναι κάτι σαν τη Neverland, με δικούς της κανόνες, άπειρα είδη ανθρώπων, αδέσποτα σκυλιά (πουθενά αλλού σε όλη τη Δανία δε θα δεις αδέσποτα), χρωματισμένα σπίτια, φωτιές ν' ανάβουν σε βαρέλια εδώ κι εκεί (μου θύμισε τους φανούς της Κοζάνης, μόνο που στην Chr. το καρναβάλι κρατάει όλο το χρόνο), τύπους ράστα, γιάπηδες τεχνοκράτες με χαρτοφύλακες να πηγαίνουν για κάνα γρήγορο μπάφο, άλλους μες τη νύχτα να κρατάνε σφιχτά ματσάκια με χόρτο που μόλις αγόρασαν από τους pushers (υπάρχει και δρόμος μες στην Chr. που λέγεται επίσημα pushers vej, δεν είναι τρελοί, απλά έχουν αυτογνωσία και προφανώς δε γουστάρουν την παρέα με στρουθοκαμήλους...), πιωμένους Γροινλανδούς που ήρθαν στη Δανία για μια καλύτερη ζωη και επειδή απ' τη φύση τους μεθάνε εύκολα κατέληξαν αλκοολικοί. Βλέπεις μαγαζάκια να πουλάνε μπιχλιμπίδια, βλέπεις όμως και άλλα με ποδήλατα και ρούχα και τιμές που σε στέλνουν κατευθείαν για καταναλωτικό δάνειο.
Τον καφέ εκεί, για ένα περίεργο λόγο, το σερβίρουν σε νεροπότηρο. Στο μαγαζί που πήγαμε δε σερβίρουν αλκοόλ, έτσι από άποψη. Ενώ σε άλλα στο ίδιο μέρος σερβίρουν μόνο αλκοόλ. Εκεί πάνε οι Γροινλανδοί (βλ. μερικές σειρές πιο πάνω, αν διαβάζεις βιαστικά ή από υποχρέωση....).
Βγαίνοντας από την Chr. στο πίσω μέρος της πινακίδας της πύλης γράφει: "You are now entering the E.U." !!!
Ήπιαμε και ένα tchae (or something), όπως το λένε οι Δανοί, στο "Μπλε Σκυλί" κάπου κοντά στο σπίτι. Αυτό από όσο με βοήθησε η γεύση μου να καταλάβω πρέπει νά 'ναι ΄τσάι με γάλα και σοκολάτα που αρχικά σα σκέψη φαντάζει αηδία αλλά σας διαβεβαιώ πως είναι ευχάριστο στη γεύση και πίνεται εύκολα!
Και μετά φτάσαμε στο σπίτι της οδού Solvej και την πέσαμε για ύπνο, άντε φτάνει τόσο!
Υ.Γ.: Να κι ένα βιντεάκι που τράβηξα ο ίδιος από το μετρό της Κοπεγχάγης, του οποίου οι συρμοί χειρίζονται από υπολογιστή και όχι από οδηγούς (γι'αυτό και μπορείς να βλέπεις μπροστά), φυσικά στην Ελλάδα δεν πρόκειται να συμβει - ευτυχώς - γιατί με την ανεργία που μας τρώει οι πολυτέλειες μας μάραναν...
* Τα λινκς τα βάζω όταν βαριέμαι να εξηγώ αλλά και για την περίπτωση που ενδιαφέρεσαι πραγματικά, οπότε ΝΑΙ, μπορείς να μάθεις...xxx
